Civilización Castrexa
A cultura castrexa foi unha cultura que se desenvolveu, desde finais da Idade do Bronce ata principios de nosa era, no noroeste da península ibérica, dentro dunha zona que abarcaría o norte do actual Portugal desde as ribeiras setentrionais do río Douro, Galicia, as zonas occidentais do Principado de Asturias, provincia de León e a provincia de Zamora (tamén delimitada ao sur polo río Douro).
A problemática dos límites estriba en fenómenos de aculturación no caso dos astures e polo problema da definición da provincia romana da Gallaecia. Os límites máis aceptados son o río Navia polo leste e o Douro ao sur (área que posteriormente formaría a provincia romana de Gallaecia) desde finais da Idade do Bronce (século IX ou VIII a. C.) ata o século I con mencións que poderían identificar castros tardíos durante as razzias dos suevos dirixidos por Hermerico (409-441).
A súa característica máis notable son os poboados fortificados coñecidos como castros (da forma *latínizada *castrum), dos que toma o nome, con todo descoñécese o termo orixinal en lingua indíxena para definir aos castros.
Vestimenta
Os castrexos vestíanse con teas, posto que nos castros había unha intensa actividade téxtil e elaboraban teas con fibras vexetais, principalmente liño, la e ortiga. Non cazaban, polo que as peles non eran comúns e unicamente usaban apliques de coiro de animais domésticos como porcos, vacas, cabras ou ovellas, as caracterizacións a base de peles non son as máis fieis á historia.
Os castros cantábricos tamén producían tinguiduras, principalmente o coñecido como purpúreo, polo que traballaban os panos con eses fíos tintados. Non eran grandes costureiros, polo que as teas adoitaban unilas con hebillas ou algún tipo de alfinete, nesta zona norte empezaron a usarse nesas épocas unha especie de pantalóns polo frío que facía ao traballar o campo.
As alfaias máis características son os numerosos torques, os cales chegan a compoñer importantes coleccións tipolóxicas; tamén son ben coñecidos os brazaletes, os pendentes e os aneis. De entre as armas destacan as espadas curtas e os puñais «de antenas», raros en número por ser ata a data un territorio que non facilita a conservación dos metais en especial o ferro e por descoñecerse a natureza dos ritos funerarios ao momento de que se descoñecen enterros ou campos de incineración.
Outras civilizacións
